๑§§๑عکس و داستان های بدبد๑§§๑

شوکول! پسر پس اون یکی پات کو؟؟؟!

سلام دوستان

دیروز به ... رفتم! پای شکلاتیم شکست.......؟؟! به همین سادگی

استپ به احتمال یهتن قریبی اینجا دو تا گزینه سوال به وجود میاد:

1-احتمالا یه عده از شما بگید: خوب به ما چه که پات شکست؟!!الهی اون یکی پاتم بشکنه . بعدش دستت بشکنه و ..................بمیری!

منم در جواب اونایی که این جمله رو میگن یک بیلاخ نشون میدم و میگم من صدتا جون دارم و غول مرحله آخر evil پنجم و به این زودیا نمیمیرم و اگه نمیخوای بدونی واسچی شکسته هررررررررری مطلبای دیگرو بخون و گوز گوز اظافی ممنوع

امممممما:

2-اون فرشته هایی که میگن چی شده شوکول جون؟! خدا بد نده؟؟! واسچی پات به فنا رفته؟!

میگم:قربونت عزیزم ،خدا بد نداده؛ خودم بد دادم!

دیروز تو باشگاه داشتم تو خیالم دنبال یه شکلات میکردم که شکلاته رفت هوا منم به خیال اینکه سوپرمنی، چیزی ،عنکبوت مردی هستم پریدم هوا که بگیرمش اومدم پایین دیدم پای شکلاتی این جانب، خجسته مرد روزگار به صورت چپکی رو زمین اومده و شکسته افتاده یه گوشه!!!!!

زورن و به کمک دوستای مهربانم که میخوام قیافشونم رو زمین نبینم ( تو بهشت ببینمشون) کشوندنم یه گوشه که شوکول جووووووووووون کجات میدرده؟

من دارم از درد میرم اون دنیا که این یکی رفیق هیزم وقت گیر اورده و دستشو تا دسته کرده اونجای ما ومیگه اینجات درد میکنه؟؟؟؟ بزار واست بمالمش خوب شه،دست من شفا میده(آره اروا عمت)

سرتونو درد بیارم مارو رسوندن درمانگاه!!

اونم کجا؟ جهنم دره ی فیاض بخش؛شماره دو

سالم بره اونجا یا رو به موت برمیگرده یا میمیره که من جون سالم به در بردم(صلوات). و فقط تا فیها خالدون تو گچم و دارم رو مخ شما کار میکنم که تو نظراتتون برام آرزوی سلامتی کنید.

پ.ن:امیدوارم اونایی که سوال یکو انتخاب کردن یه وقت به دل نگیرن چون رودل میکننو ........ .

نویسنده یکشنبه 20 دی‌ماه سال 1388 ساعت 01:47 ب.ظ

3 نظر

راهنمایی اصولی دروغگویی

بهترین و مفیدترین راهنمایی که می توان برای ابنای بشر نوشت، راهنمای دروغ گفتن است؛ اما گویا تا به حال کسی چنین خودآموزی ننوشته است است. اولین دلیل این امر شاید این باشد که ابنای بشر ذاتا بلندند دروغ بگویند و از این رو نوشتن خودآموز دروغ گویی در حکم "زیره به کرمان بردن" یا "موشک بالستیک به آمریکا صادر کردن" باشد. دلیل دوم هم احتمالا وجود ندارد.

ادامه مطلب ...

نویسنده جمعه 18 دی‌ماه سال 1388 ساعت 01:11 ب.ظ

4 نظر

همه ی ما چهار همسر داریم !!

روزی روزگاری تاجر ثروتمندی بود که 4 زن داشت.زن چهارم را از همه بیشتر دوست داشت و او را مدام با جواهرات گران قیمت و غذاهای خوشمزه پذیرایی می کرد. بسیار مراقبش بود و تنها بهترین چیزها را به او می داد.

زن سومش را هم خیلی دوست داشت و به او افتخار میکرد . پیش دوستهایش اورا برای جلوه گری میبرد گرچه واهمه شدیدی داشت که روزی او با مردی دیگر برود و تنهایش بگذارد واقعیت این است که او زن دومش را هم بسیار دوست می داشت . او زنی بسیار مهربان بود که دائما نگران و مراقب مرد بود . مرد در هر مشکلی به او پناه می برد و او نیز به تاجر کمک می کرد تا گره کارش را بگشاید و از مخمصه بیرون بیاید.اما زن اول مرد ، زنی بسیار وفادار و توانا که در حقیقت عامل اصلی ثروتمند شدن او و موفق بودنش در زندگی بود ، اصلا مورد توجه مرد نبود . با اینکه از صمیم قلب عاشق شوهرش بود اما مرد تاجر به ندرت وجود او را در خانه ای که تمام کارهایش با او بود حس می کرد و تقریبا هیچ توجهی به او نداشت. روزی مرد احساس مریضی کرد و قبل از آنکه دیر شود فهمید که به زودی خواهد مرد. به دارایی زیاد و زندگی مرفه خود اندیشید و با خود گفت : " من اکنون 4 زن دارم ، اما اگر بمیرم دیگر هیچ کسی را نخواهم داشت ، چه تنها و بیچاره خواهم شد !

بنابرین تصمیم گرفت با زنانش حرف بزند و برای تنهاییش فکری بکند . اول از همه سراغ زن چهارم رفت و گفت :

" من تورا از همه بیشتر دوست دارم و از همه بیشتر به تو توجه کرده ام و انواع راحتی ها را برایت فراهم آورده ام ، حالا در برابر این همه محبت من آیا در مرگ با من همراه می شوی تا تنها نمانم؟"

زن به سرعت گفت :" هرگز" همین یک کلمه و مرد را رها کرد.

ناچاربا قلبی که به شدت شکسته بود نزد زن سوم رفت و گفت :

" من در زندگی ترا بسیار دوست داشتم آیا در این سفر همراه من خواهی آمد؟"

زن گفت :" البته که نه! زندگی در اینجا بسیار خوب است . تازه من بعد از تو می خواهم دوباره ازدواج کنم و بیشتر خوش باشم " قلب مرد یخ کرد.

مرد تاجر به زن دوم رو آورد و گفت :

" تو همیشه به من کمک کرده ای . این بار هم به کمکت نیاز شدیدی دارم شاید از همیشه بیشتر ، می توانی در مرگ همراه من باشی؟"

زن گفت :" این بار با دفعات دیگر فرق دارد . من نهایتا می توانم تا گورستان همراه جسم بی جان تو بیایم اما در مرگ ،...متاسفم!" گویی صاعقه ای به قلب مرد آتش زد.

در همین حین صدایی او را به خود آورد :

" من با تو می مانم ، هرجا که بروی" تاجر نگاهش کرد ، زن اول بود که پوست و استخوان شده بود ، انگار سوء تغذیه بیمارش کرده باشد .غم سراسر وجودش را تیره و ناخوش کرده بود و هیچ زیبایی و نشاطی برایش باقی نمانده بود . تاجر سرش را به زیر انداخت و آرام گفت :" باید آن روزهایی که می توانستم به تو توجه میکردم و مراقبت بودم ..."

در حقیقت همه ما چهار زن داریم !

الف : زن چهارم که بدن ماست . مهم نیست چقدر زمان و پول صرف زیبا کردن او بکنی وقت مرگ ، اول از همه او ترا ترک می کند.

ب: زن سوم که دارایی های ماست . هرچقدر هم برایت عزیز باشند وقتی بمیری به دست دیگران خواهد افتاد.

ج : زن دوم که خانواده و دوستان ما هستند . هر چقدر هم صمیمی و عزیز باشند ، وقت مردن نهایتا تا سر مزارت کنارت خواهند ماند.

د: زن اول که روح ماست. غالبا به آن بی توجهیم و تمام وقت خود را صرف تن و پول و دوست می کنیم . او ضامن توانمندی های ماست اما ما ضعیف و درمانده رهایش کرده ایم تا روزی که قرار است همراه ما باشد اما دیگر هیچ قدرت و توانی برایش باقی نمانده است.

نویسنده جمعه 18 دی‌ماه سال 1388 ساعت 01:09 ب.ظ

0 نظر

<<خدایم لابه لای طوفان بود>>

تا به حال از داستان خواستگاری پسر نوح و دختر هابیل چیزی شنیده بودین؟

پس بخونید و دربارش خوب فکر کنید

پسر نوح به خواستگاری دختر هابیل رفت. دختر هابیل جوابش کرد و گفت: نه، هرگز؛همسری ام را سزاوار نیستی؛تو با بدان نشستی و خاندان نبوتت گم شد.تو همانی که بر کشتی سوار نشدی. خدا را نادیده گرفتی و فرمانش را. به پدرت پشت کردی،به پیمان و پیامش نیز

غرورت غرقت کرد. دیدی که نه شنا به کارت آمد نه بلندی کوهها؟

پسر نوح گفت: اما آن که غرق می شود خدا راخالصانه تر صدا می زند،تا ان که بر کشتی سوار است. من خدایم را لا به لای طوفان یافتم، در دل مرگ و سهمگینی سیل

دختر هابیل گفت: ایمان، پیش از واقعه به کار می آید. در آن هول و هراسی که تو گرفتار شدی،هر کفری بدل به ایمان می شود. آن چه تو به آن رسیدی ، ایمان به اختیار نبود، پس گردنی خدا بود که گردنت را شکست

پسر نوح گفت: آنها که بر کشتی سوارند امنند و خدایی کجدارومریز دارند که به بادی ممکن است از دستشان برود. من آن غریقم که به چنان خدای مهیبی رسیدم که با چشمان بسته نیز می بینمش و با دستان بسته نیز لمسش می کنم. خدای من چنان خطیر است که هیچ طوفانی آن را از کفم نمی برد

دختر هابیل کفت: باری تو سرکشی کردی و گناهکاری. گناهت هرگز بخشیده نخواهد شد

پسر نوح خندید و خندید و خندید و گفت: شاید آن که جسارت عصیان دارد،شجاعت توبه نیز داشته باشد. شاید آن خدا که مجال سرکشی داد، فرصت بخشیده شدن هم داده باشد

دختر هابیل سکوت کرد و سکوت کرد و سکوت کرد و آنگاه کفت: شاید. شاید پرهیزکاری من به ترس و تردید اغشته باشد.اما نام عصیان تو دلیری نبود. دنیا کوتاه است وآدمی کوتاهتر. مجال ازمون و خطا این همه نیست

پسر نوح گفت: به این درخت نگاه کن. به شاخه هایش.پیش از انکه دستهلی درخت به نور برسند، پاهایش تاریکی را تجربه کرده اند. گاهی برای رسیدن به نور باید از تاریکی عبور کرد. گاهی برای رسیدن به خدا باید از پل گناه گذشت

من اینگونه به خدا رسیدم. راه من اما راه خوبی نیست. راه تو زیباتر است، راه تو

مطمئن تر، دختر هابیل

پسر نوح این را گفت و رفت. دختر هابیل تا دور دستها تماشایش کرد و سالهاست که منتظر است و سالهاست که با خود می گوید: آیا همسریش را سزاوار بودم؟